9 mei is het Moederdag en worden veel moeders verwend met ontbijt-op-bed, bloemen, cadeautjes, knutselwerkjes, lieve gedichtjes en heel veel knuffels.
Heerlijk om van te genieten. En het is natuurlijk heerlijk om vertroeteld en verzorgd te worden.
Maar zorg jij als moeder eigenlijk ook wel goed voor jezelf? Vrijwel alle vrouwen die ik spreek, vertellen mij dat dat er nog wel eens bij inschiet. Ze zijn vooral bezig om het anderen naar de zin te maken: hun kinderen, hun partner, hun ouders, hun vriendinnen en collega’s. De meeste vrouwen hebben de neiging om eerst voor anderen te zorgen en als er dan nog tijd over is, iets voor zichzelf te doen.
Ik doe echt wel leuke dingen…
“Ja maar”, zeggen de meesten dan, “ik ga regelmatig met vriendinnen op pad, ga uit eten met mijn partner, pak een keertje een sauna, (allemaal pré-Corona natuurlijk….), dus ik doe echt wel leuke dingen hoor!”
Leuke Dingen. Dat is precies wat het zijn, en daar is helemaal niks mis mee, laat dat helder zijn, dus die moet je vooral weer gaan doen als het kan. Maar Leuke Dingen Doen is niet hetzelfde als Goed Voor Jezelf Zorgen.
Wat is goed voor jezelf zorgen?
Goed voor jezelf zorgen, is jezelf geven wat je nodig hebt. En je hebt geen sauna nodig of een etentje. Wat je nodig hebt is bijvoorbeeld: ontspanning, rust, erkenning, verbinding.
En misschien denk je nu: wat bedoelt ze dan precies, want leuke dingen geven toch ook ontspanning? Dus laat ik het even concreet maken:
Ik heb het verdiend…
Hoeveel moeders verzuchten ergens rond 20.00u ’s avonds niet: zo, de kinderen liggen in bed, de keuken is aan de kant, de was is opgevouwen, alles is klaar, nu mag ik. Ze ploffen op de bank, zetten Netflix aan en pakken een reep chocola (ook al hadden ze zich voorgenomen om niet meer te snoepen…), want “dat heb ik wel verdiend”. Herkenbaar?
Wat heb ik eigenlijk nodig?
Ik deed het zelf ook jarenlang. De hele dag was ik bezig met van alles en nog wat, het iedereen naar de zin te maken. Ik vroeg mezelf gedurende de dag niet af hoe het met mij ging en wat ik nodig had, ik ging gewoon door. Want ik dacht: als ik alles goed doe en zorg dat iedereen blij is, dan ben ik ook blij toch? Dus ook ik kwam de trap af als ik de laatste in bed had gelegd, met het idee: nou ik, en ik heb zeker wel wat lekkers verdiend na alles wat ik vandaag weer heb gedaan, dus: hop, daar plofte een BonbonBloc op de bank of een familiezak M&M’s. En terwijl ik dat gedachteloos naar binnen zat te werken en een film of serie zat te kijken, kon ik mezelf even wijs maken dat ik ook echt blij was en dat alles ok was zo. Tot ik nog wat M&M’s wilde pakken en tot mijn schrik merkte dat ik de hele zak had leeg gegeten….
Neerwaartse spiraal
Weg blijheid, hallo frustratie, schaamte, verdriet. In dat moment kwam het allemaal tegelijk binnen: OMG ik heb die hele zak leeggegeten, waarom, ik zou toch niet meer snoepen, want ik wilde toch afvallen? Ik voelde mezelf een slappeling. En tegelijkertijd merkte ik dat ik eigenlijk heel moe was, maar niet naar bed ging, omdat ik er eigenlijk ook een beetje tegenop zag om morgen weer precies zo’n dag te hebben, en overmorgen en…. En dan werd ik verdrietig van de situatie waarin ik me op dat moment bevond….
En dan nam ik me heilig voor om het morgen anders te gaan doen: niet te snoepen in de avond, maar lekker verstandig een wandeling te gaan maken, of iets anders “wat goed voor je is”. En je voelt hem al aankomen: ’s avonds was ik natuurlijk weer doodmoe en kon ik het niet opbrengen en deed ik gewoon de hele riedel nog een keer…. Herkenbaar?
Het begint niet pas bij snoepen op de bank
Tot ik ging inzien, dat het probleem niet ontstond om 20.00 ’s avonds, maar gedurende de dag waarin ik niet lette op mezelf. Niet stilstond bij hoe ik me voelde en wat ik nodig had gedurende die dag. Daardoor was ik ’s avonds uitgeput en gunde ik mezelf iets lekkers en lukte het totaal niet om niet te snoepen. Niet gek toch: de hele dag nog steeds hard werken voor alles en iedereen en dan GEEN BELONING meer? Ja, daaaag!!!!
Echt voor mezelf zorgen
Dus pas toen ik echt voor mezelf ging zorgen, juist in het dagelijks leven, door meer ontspanning in te bouwen, door niet altijd alles maar op orde te hebben voor ik tijd aan mezelf mocht besteden, daar aandacht te besteden aan hoe ik me voelde, toen pas verdween de drang om mezelf in de avond te belonen.
Sterker nog, nu werkt het andersom: als ik merk dat ik ineens meer zin krijg om ’s avonds te snoepen, weet ik dat ik niet voldoende aandacht aan mezelf heb besteed en neem ik de tijd om te kijken wat er aan de hand is en wat ik nodig heb. En merk ik dus dat als ik dat doe, de snoepdrang automatisch minder wordt.
Jij bent het waard om goed voor te zorgen!
Dus terug naar het begin: geniet van Moederdag en geniet van het in de watten worden gelegd, maar neem jezelf voor om elke dag goed voor jezelf te zorgen, want dat ben je waard!
En nu snap je dus dat dat snoepen en snaaien dat je doet, niet iets is waar je “gewoon” mee stopt. En dat als het dus niet lukt om ervan af te blijven, dat niet komt omdat je een slappeling bent, zonder wilskracht.
En vraag je je af hoe je daar dan wel verandering in kan brengen, boek eens een gratis sessie met me. Dan laat ik je zien hoe je uit die spiraaal kunt komen.
Je kunt via de link hieronder rechtstreeks in mijn agenda een tijdstip plannen dat jou uitkomt.
