De afgelopen weken heb ik het al veel cliënten horen zeggen: “nu ik thuis werk, loop ik de hele dag te snaaien. Toen ik nog naar kantoor ging, nam ik braaf verantwoord eten mee en door de aanwezigheid van mijn collega’s, hield ik me in en ging daar niet snoepen. En ik was natuurlijk afgeleid door mijn werk. Maar nu ik thuis zit, merk ik dat ik de hele dag door loop te eten en dat ik ook veel minder gezond eet. Er is toch niemand die het ziet!”
Controle en afleiding
Maar even eerlijk: daarmee leg je een deel van de verantwoordelijkheid voor je eigen eetgedrag, buiten jezelf. Feitelijk maak je je werk en je collega’s medeverantwoordelijk. Je collega’s moeten jou helpen om je wilskracht te ondersteunen om gezond te blijven eten. De werkomgeving zorgt ervoor dat je niet voortdurend wordt blootgesteld aan eten en in je werkroutine blijft.
Wanneer je thuis werkt, is die sociale controle er niet: geen collega die ziet dat jij de snoepkast leeg eet of een rol koekjes weg werkt. Bovendien is er over het algemeen genoeg eten in huis, dus je kunt elk moment van je stoel op staan om iets te eten te pakken. En afleiding is er ook genoeg thuis. Sterker nog: thuis was eigenlijk de plek waarop je niet aan het werk was, dus structureel thuis werken vraag meer inspanning als het gaat om je concentreren op je werk. Het is immers zo handig om nog even een wasje te doen, even de kinderen te helpen, even de hond uit te laten, noem het maar op.
Dus thuiswerken creëert allerlei potentiele eetmomenten die er in je werkomgeving niet zijn.
Verantwoordelijkheid voor je eigen gedrag
Maar jij bent verantwoordelijk voor je eigen eetgedrag, toch? Jij stopt het in je mond? Dus als je daar verandering in wil brengen, dan begint het met die verantwoordelijkheid ook volledig aan te nemen. Want dan maakt het niet meer uit waar je bent of wat de omstandigheden zijn. Als je immers op je werk dingen niet eet, omdat je niet wil dat je collega’s dat zien, dan laat je het dus niet liggen uit overtuiging, uit een echte keuze en vrije wil, maar veel meer om schaamte te voorkomen….
Dus als je echt je eetgedrag wil veranderen, begint het met 100% verantwoordelijkheid te nemen voor dat gedrag, ongeacht de omstandigheden.
Wat kan je beïnvloeden?
En ik wil niet zeggen dat dat makkelijk is, zeker niet, maar verleidingen en moeilijke omstandigheden zullen er altijd zijn, dus het komt echt op jezelf aan.
En waar je die omstandigheden niet kan beïnvloeden, kan je jezelf wel beïnvloeden. Jij kunt leren hoe je echt vanuit overtuiging eetkeuzes kan maken, hoe je echt kan genieten van eten, zonder je erin te verliezen. En hoe je een fijn lijf kan krijgen, zonder jezelf uit te hongeren. Kortom: hoe je een fijne relatie met eten en met je lijf kan krijgen.
Vinden van balans
En als je die balans eenmaal gevonden hebt, en voelt hoe fijn dat is, dan maken die omstandigheden echt niets meer uit. Of het dan gaat om de verveling en stress die je voelt tijdens de lockdown, waarbij je nu de neiging krijgt om de snoepkast leeg te eten. Of een oergezellige barbecue met allemaal lekker eten en drinken, waar je je tot nu toe volledig overat omdat je al dat lekkers niet kon weerstaan. Dat worden dan situaties waarbij jij voelt dat je echt een keuze hebt en die keuze ook uit overtuiging kunt maken.
Verlang jij naar die situatie waarin jij die overtuiging echt kan voelen? Waarin jij keuzes kan maken die goed voor je zijn en ook kunt kiezen voor genieten? Maar vraag je je af hoe je dat ooit voor elkaar kan krijgen?
Boek een gratis sessie met mij, dan laat ik je zien hoe dat ook voor jou mogelijk is.
